Sahitya Chorcha

মুক্ত মনেৰে আজি হওঁ দোৰ আকাশ খনলৈ ছাই আছো তৰা ভোৰ ওলোৱা দেখি। মোৰ মনতো নহয় আকাশ খনৰ দৰে ফৰকাল তোমাৰ ফোন কলৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছো। তুমি হয়টো পাহৰি যোৱা মোক মই পাহৰিব নোৱাৰোঁ তোমাক। আনৰ দৰে অভিনয় কৰিব নোৱাৰোঁ তোমাক ভাল পোৱাৰ হৈছে মনৰ কথাবোৰ খোলী ক’ব খুজু। ভাবো কেতিয়াবা মইয়ে তোমালৈ ফোন এটা কৰোঁ নেকি কিন্তু মনতো বহু প্ৰশ্ন বেৰি ধৰে জানা কিজানি তুমি কিবা কামত বিজি হয় আছা। যদি পাহৰিব খোজিছা তেন্তে পাহৰি যোৱা মই নকৰোঁ আমনি। আশা কৰিলোঁ ফোন কৰিবা মোলৈ। View Post #SahityaChorcha #asha #axomiyakobita #আশ #assamesekobita

তোমাৰ ৰক্তিম কলিজাখন এপাহি তেজাল ৰক্ত জৱা। হৃদয়খন তেনেই ঠুনুকা, তোমাক ফুচুলাবলৈ আনি দিম তেজৰঙা গোলাপ। তোমাৰ হাঁহিত ফুলিব এপাহি তগৰ, চকুৰ পতাত নাচিব চাৱনি, দুগালত জিলিকিব পলাশৰ ৰঙা বগা সেন্দুৰীয়া হাঁহি। #assamesekobita #axomiyakobita #SahityaChorcha #tumiarutumi

মুখত হাঁহি লৈ নিতৌ নতুন সৃষ্টিৰ বাবে দৌৰি ফুৰা ল’ৰা বোৰক বৰ মৰম লাগে। হাঁহি বোৰত লীন হৈ থাকে অজশ্ৰ ভালপোৱাৰ ৰঙীন ছবি, মুখমণ্ডলত ফুটি উঠে যেন সপোনৰ ৰাজকোঁৱৰ, আৰু চকুৰ চাৱঁনিত অনেক গাভৰুৱে সান্নিধ্য বিচাৰে, সেই মিছিকি হাঁহিৰ চঞ্চলা ডেকাৰ প্ৰেয়সী হ’বলৈ। ঠিক তোমাৰ দৰে সহজ মনৰ ল’ৰা বোৰক কৈছোঁ নহয় বৰ মৰম লাগে। তোমাৰ অনুভবি মনটোক বুজি পোৱাটো মোৰ বাবে কষ্ট হ’ব, তোমাৰ চঞ্চলা মনৰ উমান লোৱাটো মোৰ বাবে সহজ নহব, তোমাৰ ব্যক্তিত্বৰ সৈতে এক হোৱাটোও চাগে মোৰ বাবে এক বুজাব নোৱাৰা সাঁথৰ হৈ পৰিব। তথাপিও ভাল পাবলৈ মন যায় তোমাক তোমাৰ স্নেহাসিক হৃদয়ৰ গৰাকী হৈ ওচৰৰ পৰা তোমাক চাবলৈ মন যায়। কিয় বাৰু এনে হয় তাকো নাজানো তোমাৰ চুলি খিনিৰ বাবেই তোমাক ইমান মৰম লাগে নে তোমাৰ মিছিকি হাঁহিৰ সপোন দেখাৰ বাবেই তোমাক ইমান বেছি মৰম লাগে, তোমাৰ দৰে ল’ৰা বোৰ কিন্তু, বেচ্ ধুনীয়া। ঐ শুনানা, মই যদি তৰা হওঁ তুমি বাৰু জোন হবানে, মই যদি গান হওঁ তুমি বাৰু সুৰ হবানে, আৰু, মই যদি তোমাৰ হওঁ তুমি বাৰু মোৰ হবানে। জানো, তোমাৰ বাবে মই যোগ্য নহওঁ, তথাপি ভাল পাওঁ তোমাক। তোমাৰ হাঁহি বোৰৰ মাজত যদি মোৰ মনটোক বান্ধি ৰাখোঁ তুমি বাৰু কষ্ট পাবা নেকি? তোমাৰ দুবাহুৰ মাজত যদি মই মুৰ থৈ টুপনি যাওঁ তুমি বাৰু বেয়া পাবা নেকি? মোৰ বিশ্বাস, তুমি এদিন মোৰ হবা, আৰু সেইদিনাই নতুনকৈ জীৱনে প্ৰাণ পাই উঠিব, এতিয়া থাকক দিয়া এনেকৈয়ে ভালপোৱা বোৰ এনেকৈয়ে থাকক। #assamesekobita #axomiyakobita #misikihahirloraburbormoromloga #SahityaChorcha

স্পষ্ট কথা তোমাৰ, মই আপোনাক ভাল নেপাওঁ‌, সেই বাবে আপুনি মোকলৈ কোনোদিন নেদেখিব মিছাকৈ ৰঙীন সপোন । সেইদিনাৰ পৰাই, কামিহাড়ৰ মাজত হৃদয়খনে দুখৰ ঘৰ এটা সাজিছিল নিজাকৈ। কলিজা খন ভাঙিছিল মাটিৰ কলহ এটাৰ দৰে টুকুৰা টুকুৰ হৈ। তাৰ পিছত সকলো সলনি হ’ল। সময়ে সলালে বাগৰ , তুমিও হ’লা মুক্ত বিহংগৰ দৰে, মোৰ বুকুৰ সেউজীয়াই এতিয়া তোমাক হাত বাউল দিলেও তুমি নোহোৱা ব্যাকুল। এতিয়া আৰু ঢপলিয়াই নাহিলেও হ’ব উদাসী সন্ধিয়াত মোৰ বুকুৰ খোৰোঙলৈ। তথাপিও কিয় জানো অবুজনি মনে তোমাৰ প্ৰতিতো খবৰ ৰাখে, তুমি আজি ক’ত নাই !!!!!! আকাশ ,বতাহ,ৰ’দ,বৰষুণত ????? যতেই তুমি নাই তাতেই মই আধৰুৱা, য’ত তুমি আছা তাতেই মই সাৰুৱা। তুমি যিমান বাৰ নোকোৱা “মই আপোনাক ভাল নেপাওঁ‌”বুলি, তাতোকৈ বহুবাৰ চিঞৰিম মই, আকাশ বতাহ কঁ‌পাই”তোমাক ভালপাওঁ‌” বুলি, “তোমাক ভালপাওঁ‌”বুলি, মই যে হৃদয় বন্ধকীত থোৱা এজন মৰমৰ ভিক্ষাৰী। #assamesekobita #axomiyakobita #moitumakbhalnepao #SahityaChorcha

মনে সজা ভঙা পজাঁৰ তলত তোমাৰ সান্নিধ্যৰ সুধাই সিচি গ’ল মোৰ হৃদয়ৰ বাকৰিত কোনেও নুশুঙা ফুলৰ সুবাস জোনাক গলা মাধৱী নিশাৰ জুৰ মলয়া হৈ তুমি আকৌ আহিবা বন্ধু বসন্তৰ বাতৰি লৈ অহাবেলি আকৌ সাজিম এটি মনে ভবা পঁজা তোমাৰ পদ পঙ্কজেৰে আমাৰ ভেটিটো কৰিম নিকা । দুখ নকৰিবা বন্ধু নাপালেও অতিথিৰ আতিথ্য হৃদয়ৰ স্নেহ ঢালি দি যাবা পদ ধূলা। #assamesekobita #axomiyakobita #SahityaChorcha #tumiaakauaahibabondhu

আমি বোৰ ব্যস্ত নাই সময় নিজৰ বাবে নাই সময় আপোন জনৰ বাবে। কোনোবাই আশা কৰে এশাৰী মাতৰ বাবে, কোনোবাই আশাকৰে এধানি ভাতৰ বাবে। নোৱাৰো দিব তথাপিও নিমিলে সময় কদাপিও, কাৰণ আমি ব্যস্ত, নাই সময় নিজৰ বাবে নাই সময় আপোন জনৰ বাবে। জীৱনবোৰ এতিয়া নহয় আগৰ দৰে কামৰ শেষত কথা পাতিম তোমাৰ সতে। নোৱাৰো দিব কথা সময়ে দিয়ে বাধা। কাৰন আমি ব্যস্ত নাই সময় নিজৰ বাবে নাই সময় আপোনজনৰ বাবে। #assamesekobita #axomiyakobita #byasta #SahityaChorcha

উদৰে উচুপি থকা চহাৰ হৃদয় পবিত্ৰ হয় ; মনে একতাৰ ভাৱনাক জগাই সমাজ বান্ধি ৰয় । নাই অহঙ্কাৰ কাৰো হৃদয়ত প্ৰীতিৰে কৃষিত হে মন ; উদৰ পুৰাই দুমুঠি ভাত পাবলৈ কৰে পণ । মানুহে বুজে মানুহৰ দুখ: ভোকে একতা আনে ; মিলিজুলি খাই খুদকণ ভগাই অভাৱেও ৰং সানে । চহাৰ সৰল সেই সুন্দৰ মনক এতিয়া পাবলৈ নাই ; অভিলাসী মন আধুনিক শিক্ষাত চেতনা হেৰাই যায় । #assamesekobita #axomiyakobita #bhukatursoharmon #SahityaChorcha

মায়াবী স্বপ্নৰ উন্মাদনাত ঘোপ মৰা আন্ধাৰ নিশা উন্মুক্ত বক্ষৰ ৰম্য ভূমিত বিচৰণ। অনুৰক্ত কামনাৰে উলঙ্গ শৰীৰ উপভোগত নিৰ্লিপ্ত ভাৱনাত এজাক পুৰুষ। জীৱন জীৱিকাৰ এই নিষিদ্ধ কাৰখানা নগৰ চহৰৰ আন্ধাৰ গলিয়েদি সৰকি গলেই পায়। কামদেৱৰ মুক্ত বিচৰণ আদিম যুগতো আছিল, সামাজিক স্খলন তেতিয়াও আছিল। যুগৰ পৰিবৰ্ত্তনেও এই ধাৰা নিঃশেষ কৰিব পৰা নাই। প্ৰলোভনৰ দুৰ্ভাগ্যই লগ নেৰা কণ্যা সন্তানৰ দৰ দাম হয় জঘণ্য দালালৰ হাতত। ছিঃ ঘৃণাৰ এই প্ৰলোভিত ধাৰা নৰদস্যু হাতৰ পৰা কেতিয়া মুক্ত হব! অন্ধকাৰ জগতত ভৰি থৈ যৌৱন বিক্ৰী কৰিবলৈ বাধ্য কৰাই নিষিদ্ধ গলিত। এই ব্যাধি বিধ্বংসী অস্ত্ৰতকৈও বিষাক্ত। #assamesekobita #axomiyakobita #bikhatabyadhi #SahityaChorcha

নৈতিক আৰু আধ্যাত্মিক শিক্ষা অবিহনে আমাৰ আত্মা শুদ্ধ আৰু পৱিত্ৰ নহয়। নিজৰ প্ৰতিভাৰ দীপ্তিৰে জীৱন সুন্দৰ ৰূপত গঢ় দিব খোজা প্ৰতিজনৰে অতীব প্ৰয়োজন কৰ্মস্পৃহা, নিয়মানুৱর্তিতা, শৃংখলাবদ্ধ, সহিষ্ণুতা গুণ। নৈতিক চিন্তা-চৰ্চাৰ জৰিয়তে মানুহৰ কৰ্তব্য দায়িত্ববোধ মহৎ হয়। আহক আমি আত্মপ্ৰত্যয় আৰু সৎ উদ্দেশ্যেৰে দিনটোত এটাকৈ হ’লেও আনৰ কাৰণে সহায়ৰ হাত আগবঢ়াবলৈ প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ হওঁহক। মহান মনীষী দাৰ্শনিক স্বামী বিবেকানন্দই ভাৰতৰ সকলো ধৰ্ম জাতি জনগোষ্ঠীক নৈতিক আৰু আধ্যাত্মিকতাৰে একাকাৰ কৰি মেহনতি জনতাৰ সম উন্নয়ন কামনা কৰিছিল এনেদৰে — “দৰিদ্ৰৰ পঁজাঘৰত, নাঙলৰ মুঠিত ধৰা খেতিয়কৰ কুটীৰত, মাছমৰীয়াৰ পঁজাত, মুচি আৰু হৰিজনৰ জুপুৰিত ভাৰতবৰ্ষ সাৰপাই উঠক মুদৈৰ দোকানত, কুমাৰৰ ভাটিত, কাৰখানাত, হাট-বজাৰত, হাবি বননিত, পাহাৰ পৰ্বতৰ মাজত।” এই ধাৰণা সৰোগত কৰি আগুৱাই গ’লেহে আমাৰ এখন সুন্দৰ মানৱতাৰ সমাজ প্ৰতিষ্ঠা হ’ব। #noitikaruadhyatmiksikhsha #onyanio #SahityaChorcha

শীতৰ কুঁৱলীভৰা আকাশৰ তলত নিঠৰ হৈ পৰি আছে এজন অশীতিপৰ বৃদ্ধ | গাত পৰিধান কৰি আছে এটা ফটা কামিজ আৰু এখন ফটা চুৰীয়া |ওচৰত পৰি আছে এখন থাল | প্ৰাতঃভ্ৰমণৰ বাবে ওলাই গৈ সেই দৃশ্য দেখি হতবাক হৈ ৰৈ গ’লো | পুৱাতেই মনটো কিবা লাগি গ’ল | কি কৰিম কি নকৰিম ভাবি মানুহজনৰ ওচৰলৈ গৈ নাকৰ ওচৰত হাতখন ৰাখি চালো |উশাহ লৈ আছে | মানুহজন জীয়াই আছে বুলি জানি আৰু দুঃখ লাগি গ’ল | স্বতঃস্ফূৰ্তভাবে মুখৰ পৰা ওলাই গ’ল, “জীৱৰ কি বিলৈ ?” লগে লগে মই ১০৮ লৈ ফোন কৰিলো | তাৰপিচতে মোৰ ল’ৰাটোৰ নম্বৰত ফোন লগাই কম্বল এখন আৰু চাহ লৈ আহিবলৈ ক’লো | ল’ৰাটোৱে বৰ কৌতূহলী হৈ বস্তুকেইটা লৈ মোৰ ওচৰ পালেহি |মই মানুহজনক কম্বলখন গাত মেলি দি অকনমান অকনমানকৈ মুখত চাহ খুৱাই দিলো| মানুহজনে গৰম উম পাই চকুকেইটা মেলি চালে| কেকাই কেকাই সুধিলে, “মই ক’ত আছোঁ? মই ইয়ালৈ কেনেকৈ আহিলো?” মই মানুহজনক ধৰি -মেলি লাহেকৈ বহুৱাই দি কম্বলখন ভালকৈ মেৰিয়াই দিলো | ফ্লাক্সৰ পৰা চাহ অকনমান বাকি বিস্কুত এটাৰ সৈতে খাবলৈ দিলো| ইতিমধ্যে ১০৮ আহি উপস্থিত হ’ল | ধৰি-মেলি মানুহজনক গাড়ীত তুলি দি বিষণ্ণ মনেৰে ঘৰলৈ ঘূৰি আহিলো | #assamesekobita #axomiyakobita #jibarbiloi #SahityaChorcha

বুকুত অদম্য উৎসাহ লৈ জপিয়াই পৰিছিল বিদেশীমুক্ত কৰিবলৈ অসমৰ বুকুত| জীয়া তেজৰ নৈ বলে , আঠশ পচপন্ন জন পাহুৱাল ডেকাৰ| কেঁচা শোণিতেৰে ৰাঙলী হ’ল অসম ; হ’ল জানো বিদেশী বিতাৰণ? প্ৰতি বছৰে শ্বহীদক কৰিছে স্মৰণ , মাতৃৰ বকুৰ জুইকুৰা হৈছে পুনৰ উদ্গীৰণ; প্ৰশমীত কৰিবলৈ কোনোবাই কৰিছেনে যতন? মাতৃয়ে চকুলো টুকিছে, পৰিয়ালে চকুলো টুকিছে, কিন্তু যাৰ শক্তি আছে এইজুই কৰিবলৈ নিৰ্বাপণ, তেওঁলোকচোন হৈ আছে এতিয়াও অৱচেতন| নিদ্ৰা ভংগ হ’বনে কোনোবা দিন??? কৰিবনে শ্বহীদৰ কেঁচা তেজৰ মূল্যাংকণ??? #assamesekobita #axomiyakobita #SahityaChorcha #swahidoksmaran

তুমি খং কৰা মই তোমাৰ অভিমান ভাঙিম। তুমি নামাতিলেও মই তোমাক মাতিম। জানা নে তোমাৰ অভিমানোযে মোৰ প্ৰিয়। কিন্তু এই অভিনমান বোৰ অভিমান হৈয়েই থাকিবলৈ দিবা। অভিমান বোৰ যেতিয়া অহংকা বা জেদ হৈ যায় তেতিয়া, তেতিয়া জানানে কাঁচৰ দৰে ঠুনুকা হৃদয় খনো ভাঙি চুৰ্মাৰ হৈ যায়। প্ৰেমৰ ফুলনিত খিলখিলাই হাঁহি থকা ফুলপাহো শুকাই মৰহি সৰি পৰে। প্ৰিয়া তুমি মোৰ স্তব্ধ হৃদয়ৰ হৃদয়ৰ স্পন্দন। তুমি মোৰ ভাষা বিহীন সুখ। তুমি মোৰ অবুজ মন। তুমি মোৰ জীৱনৰ আশা। য’ত তুমি তাতেই মই। তুমি মোৰ জীৱনৰ ৰং। তুমি মোৰ চাৰি ঋতু। শীতৰ তুমি কোমল ৰ’দ। গ্ৰীষ্মত তুমি শীতল বতাহ। বাৰিষাৰ তুমি বৰষুণ। আৰু বসন্তত, বসন্তৰ তুমি মোৰ মনত ফুলা ন-কুঁহিপাত, সুখ, শান্তি ,আনন্দ, ফুৰ্তি। তুমি মোৰ বেসুৰীয়া গীতৰ গুণগুণনি। তুমি মোৰ মিলনথকা কবিতাৰ ছন্দ। তুমি বোৱতী নৈ, আৰু মই তোমাৰ সোঁত। মই নিজৰাহৈ বৈ গৈ তোমাৰ বিশাল সাগৰৰ বুকুত হম লীন। তুমিযে মোৰ অভিমানী প্রিয়া। #abhimanipriya #assamesekobita #axomiyakobita #SahityaChorcha