Sahitya Chorcha

কাঢ়ি নিলা তুমি মোৰ দুচকুৰে নিদ্ৰাক ৷ ভাবিবলৈ বাধ্য কৰালা আকুল প্ৰেমৰে সংজ্ঞাক ৷৷ তোমাৰ প্ৰতিটো মান অভিমানেই মোৰ বাবে হয় স্বাভিমান ৷ তোমাক নিজতকৈ বহু বেছি ভাল পাওঁ বাবেই কৰোঁ অভিমান।। সেই অভিমানৰ টোপোলাটো তুমিহে কৰিব পাৰিবা স্পৰ্শ। অনুভৱৰ দলিচাত সংগোপনে বিলাই দিলো মৰমৰ স্পৰ্দ্ধাস্পৰ্দ্ধা।। বিয়াকুল কলিজা প্ৰতিটো উশাহ তোমাৰ নামতেই কৰো অংঙ্কন। আকুল হৃদয়ত প্ৰতিটো স্পন্দনতে মাথোঁ তোমাৰ নামেই কৰো।। #assamesekobita #axomiyakobita #Onubhav #SahityaChorcha

ঘৰখনৰ সকলোৱে বৰকৈ জোৰ কৰাত সিও ওলালে ক’ৰ’নাৰ ভেকচিন ল’বলৈ।গাড়ীৰ দৰ্জাখন খুলি দিয়াত সি বহি ল’লে ভালকৈ।তেনেতে গাড়ীৰ ভিতৰৰ পৰা ঠাণ্ডা ঠাণ্ডা বতাহ লাগিলত তাৰ গাড়ীখনৰ পৰা নামিবলৈকে মন নাছিল।অৱশেষত ক’ৰ’নাৰ ভেকচিন দিলে আৰু আকৌ আহি ঘৰ পালেহি।ভেকচিন ল’লে বুলি সকলোৰে ই বৰ আৰাম ,তাৰহে ৰ’বলৈ সময় নাই।সকলোৰে মুখৰ আগত সকলো বস্তু যোগান ধৰিব লাগে।সন্ধিয়ালৈ মালিক-মালিকনী দুয়োজনৰে জ্বৰ উঠিলে।সি মনে মনে ভাবিলে,” হওঁক তেওঁ মোৰো জ্বৰ উঠিব আজি !মানে কামৰ পৰা অলপ ৰেহাই পাম। “পিছে সি যিমানেই জ্বৰ উঠাটো কামনা কৰিলে তাৰ কিন্তু জ্বৰ নুঠিলেই।তাৰ মালিক -মালিকনীৰ দুদিন ধৰি জ্বৰ হ’ল। সি মনে মনে ভাবিলে ,”প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে ঠগাৰ দৰে , এইবাৰো তাক বেজী দিয়াৰ নামত এনেই হাৱা দিলে নেকি বাৰু! #Assamesegolpa #Assamesekahani #SahityaChorcha #Vaccine

প্ৰকৃতিৰ অস্থিৰ প্ৰত্যাহ্বানত শংকিত মোৰ যাযাবৰী অফুৰণ আশা। হেঁপাহৰ ঢৌত ইপ্সিত মোৰ আকলুৱা হিয়া ফুলপাহ চুই চোৱাৰ বাঞ্ছিত কামনা। শিলেৰে বন্ধোৱা বুকু, মৰমৰ সান্নিধ্যত পমি যোৱাৰ আচৰিত ক্ষণ গণনা। স্পৰ্শৰ সজীৱতাত গতিশীল প্ৰাণস্পন্দনৰ দৃঢ়তা। আশাৰ শেতেলিত, বিষাদৰ কালিমাৰ অৱৰোহণ বিতুষ্ট মনৰ আৱেগ মৃত্যুশয্যাৰ নিৰপেক্ষতাত বিহ্বল হৃদয়। এতিয়া, আশাৰ পূৰ্ণতাৰ আকাঙ্খাত বেদৰ উচ্চাৰণ ভক্তিৰ থাপনাত #assamesepoetry #axomiyakobita #Parthana #SahityaChorcha

হাঁহিম নে কান্দিম মৰমত বন্দী সেউজী হৃদয়খনক চুই সিদিনা যে দেখিছিলো কোনোবা নিৰ্জন দ্বীপত ৰাতিৰ জোনাক হৈ জিলমিলাই থকা সিদিনা যে অকস্মাতে বোধ হৈছিল সেউজী হৃদয় মোৰ আঘোণৰ পকা ৰ’দৰ কেঁচা ভূঁই হাঁহিম নে কান্দিম আকালৰ ৰ’দত তিতা সেউজী হৃদয় খনক চুই হাঁহিম নে কান্দিম সেউজী হৃদয় যে মোৰ কেতিয়াবা অধীৰ হেঁপাহৰ কেতিয়াবা অনাকাংক্ষিত বিৰহৰ জুই #assamesekobita #axomiyakobita #Hahimne #SahityaChorcha

ঐ ভাবিছা নেকি? পাহৰি পেলাইছোঁ বুলি তোমাক! নাই পাহৰা আৰু নাপাহৰোঁ৷ পাহৰিমেই বা কিয়? কেতিয়াবা নিজক পাহৰি পাইছা নে তুমি? অ’ মই পিছে পাইছোঁ .. কেতিয়া জানানে? যেতিয়াই তোমাৰ আকাশ নীলা চকুহাল মনলৈ আহে , তেতিয়াই .. মই পাহৰোঁ নিজক৷ #Assameseshyari #Assamesestabak #Bhabisaniki #SahityaChorcha

জীৱনৰ উপলব্ধি গভীৰ সুতীব্র হয় যেতিয়া এগৰাকী নাৰী মাতৃত্বৰ ৰূপ লয় মাতৃত্বও যে এক সুকীয়া সৌন্দৰ্য যত শকতি প্রণামো নামত ব্যক্ত চৰ্চিত.. এগৰাকী মাতৃয়ে বহুতো কল্পনাৰ ৰং সানে নিজ গৰ্ভত স্হিতি লোৱা কোষক লৈ বাঢ়ি অহা বিন্যাসত হাত বুলাই থৈ বহুতো অনুসৰণৰ তৃপ্তিৰ কথা পাতে… নিষ্প্ৰৱ সন্তানে যিদিনা প্ৰথমবাৰ কব “মা” আস! এইয়া যে মাতৃৰ অমিয়া সপোন নিজ গৰ্ভত স্থিতি লোৱা সন্তানৰ ফুটি অহা এক চেনেহৰ শব্দ ” মা” শুনা.. ৯মাহ ১০দিন গৰ্ভত সযতনে ৰাখি এদিন কান্দোন ভাঁহি আহে পৃথিৱীলৈ মাতৃৰ কোলাত মাতৃত্বৰ সুখ ঢালি বিষৰ অশ্ৰুক কঢ়িয়াই নিয়ে দিগন্তৰলৈ শিশুটিৰ মৰমসনা মুখনিয়ে যেন মাতৃৰ বিষৰ মাজতো দিয়ে শান্তিৰ প্ৰেৰণা শিশুটিৰ পিয়াসে দিয়ে মাতৃক “মাতৃত্বৰ সুখ” আস! ইউ যে সৃষ্টিৰ এক উন্মাদ বাসনা… “মা” #assamesekobita #assamesepoetry #Matritwarhukh #SahityaChorcha

নিষ্ঠুৰ নিয়ঁতিৰ নিশ্বাসত জীয়াই আছে মোৰ জীৱন। শূন্য মোৰ বুকু হেঁপাহৰ ৰঙা দলিচা মনৰ উল্লাস আবেগ ভৰা হৃদয়ত বলিছে এতিয়া বিষাদৰ ধুমুহা। ধূলিস্যাত হ’ল দীঘল নিশাৰ দুচকুৰ সোনালী সপোন বোৰ। নিশা বোৰে সেদি আহে এটি দীঘল ক’লা সাপৰ দৰে দেহত আঘাত কৰি যেন বিষ বাষ্প বিয়পাই। ঘনে ঘনে মোৰ মনত ভাঁহি উঠে জীৱনৰ শেষ নিশ্বাস ত্যাগী, সমাধিত বহি শান্তিৰ সফুৰা খুলিবলৈ।

প্ৰকৃতিৰ বুকুত ন-কুঁহিৰ মেলা, বসন্তৰ ফুলে ফুলে কুলি-কেতেকীৰ খেলা। এমুঠি সুবাস বিছাৰি বসন্তৰ প্ৰাঙ্গনত, মন পুলকিত মোৰ অনুভূতিৰ জগতত। বসন্তকালীন উৎসৱ বসন্তৰ পৰশত, বিহু গীতেৰে সজ্জিত বিহু বিনন্দীয়া ৰূপত। ভাৱনাতে নিদ্ৰাহীন মাথোঁ চেনেহীৰ প্ৰতীক্ষা, বিহুতলীত ব্যাকুল মন এটি মধুৰ অপেক্ষা। #assamesekobita #axomiyakobita #madhuropexa #SahityaChorcha

মৰমৰ ওপজা গাওঁ‌ খনি এৰি থৈ নগৰীয়া সুখৰ স্বপ্নত সাতুৰি সাৱতি ধৰিছোঁ‌ আধুনিক মৰম। আপত্তি বিহীন প্ৰমান পত্ৰ খন মনতে সাচি আনিছোঁ‌ নগৰৰ গৰ্বিত বাসিন্দা হোৱাৰ সপোন লৈ। গাওঁ‌ৰ সৰলতা হেলাৰঙে এৰি আহিছোঁ‌, চহৰৰ যান্ত্ৰিকতাৰ সন্মোহনত বন্দী হৈ, আজি সময় পুৰণা হ’ল ব্যস্ততাপুৰ্ণ নগৰ আমনি লগা হ’ল। আপোন সময় বিচাৰি গাওঁলৈ ঘুৰি যাম মিঠা তিতা সপোন লৈ, সেউজীয়া বাৰী দৰাত এটি সৰু কুটিৰত জীৱন বিচাৰিম। খোল তাল বাজিব নৃত্য গীত চলিব ঝুনুকাৰ শব্দত টোপনি আহিব, সেউজীয়া গছ পাতে আগুৰি ধৰিব উপবন যে লাগিব পাচলি বাৰী। সন্ধ্যা বন্তি জ্বলিব, গাঁ‌ৱলৈ উভতি যাম কৃষ্টি বিচাৰি পাম, গাওঁ‌ত জাগিব নৱ চেতনা, উপজিব সাংস্কৃতিৰ ঐক্য ভাৱনা। #axomiyakobita #janambhoomi #SahityaChorcha #upajagaonkhon

আধালেখা কবিতাবোৰ মনৰ কোঠাত সাঁচি ৰাখিছো সযতনে। কেতিয়াবা কুটিব খোজে দুষ্ট নিগনিয়ে আহাৰ বিচাৰি ঘুৰি ফুৰে পিটপিটাই। বহু কবিতা সঞ্চিত হৈছে মনৰ মণি কোঠাত। জীৱনৰ কবিতা সমাজৰ কবিতা দেশৰ কবিতা। ভণ্ড ৰাজনৈতিক নেতাৰ বহুৱালি ক’লা বেপাৰীৰ দপদপনিত পিষ্ট জনতাৰ কাৰুণ্যতাৰ ছবিৰ কবিতা। দৰিদ্ৰ কৃষকৰ উৰুখা পঁজাত জ্বলি থকা টিপচাকিত সপোন দেখা সিক্ত চকুযুঁৰিৰ কবিতা। গৃহহাৰা-বস্ত্ৰহীন অঘৰী ভিক্ষাৰী জনৰ চকুত জ্বলি থকা অগ্নি স্ফুলিঙ্গৰ কবিতাবোৰ । অসহায় দুৰ্ভগীয়া ভনীজনীৰ দেহৰ সোৱাদ লোৱা কাপুৰুষৰ কুটিল হাঁহি আৰু ভনীজনীৰ নি:সহায় চাঁৱনিত উপঙি ফুৰা কবিতাবোৰ। লিখা নহ’ল এইবোৰ কাৰণ—- শব্দৰ শিকঁলিবোৰ চিঙিব নোৱাৰো ভাঙিব নোৱাৰো লেতেৰা ৰাজনীতিৰ প্ৰাচীৰ । কিন্তু—– জন্ম হ’বই এদিন অন্য এক নেলছন মেণ্ডেলা কাৰাগাৰৰ লৌহ প্ৰাচীৰ ভাঙি ওলাই আহিব জনতাৰ জয়গান গাবলৈ মুকুতিৰ পথৰ সন্ধান বিচাৰি। #assamesepoetry #axomiyakobita #NelsonMandela #SahityaChorcha

বসন্তৰ এজাক বৰষুণে বাৰুকৈ আমনি কৰিছে মেঘৰ গজৰো নিনাদ আৰু ধেৰেকণীয়ে বাৰুকৈ তোমালৈ মনত পেলাইছে। এটোপ এটোপ বৰষুণে তোমাৰ লহ পহীয়া চুলি কেইটিক নতুন আশাৰ উদ্দিগ্নতা যোগাইছে এটোপাল বৰষুণে তোমাৰ উঠ দুখনিক আনন্দৰ জোৱাৰ যোগাইছে হৃদয় ৰ সাগৰত মৰমৰ বীজ ৰোপন কৰিছে। জিজাক বৰষুণে বহুত স্মৃতিৰ কথাকে ৰোমন্থন কৰাইছে এদিন তুমিয়ে কৈছিলা… বসন্তৰ প্ৰথম জাক বৰষুণত আমি তিতিম একেলগে একেখন ছাতি ৰ তলত। আজি তুমি য়ে ছাতি বিচাৰি গৈছা কাৰোবাৰ ওচৰলৈ আৰু তোমাৰ প্ৰেমিক বন্ধুয়ে তোমাৰ প্ৰতিচ্ছবি বিচাৰি আছে যত কুঁহিপাতে তোমাক আবৰি আছে আৰু কৃষ্ণ চুড়াই তোমাৰ সৌন্দৰ্য ত সুওগা আগবঢ়াইছে। #assamesekobita #axomiyakobita #boxontorboroxhun #SahityaChorcha

মই উৰি ফুৰা উৰন্ত পক্ষী, মোক জানো গছৰ ডালত বিচাৰি পাবানে সখী? মোৰ হতে যদি খোজা উমলিব, মোৰ সমানে সমানে তুমিও উৰিব লাগিব। ৰাখিব নালাগে মোক ভুৱা প্ৰতিশ্ৰুতিৰ শলাগত, জীৱিত তেতিয়ালৈকেহে যেতিয়ালৈ আছোঁ আকাশত। উৰা থামিলেই ডেউকা সৰিব, মৃত্যুৰ জলন্ত বহ্নিক সাৱটিব লাগিব। #assamesekobita #axomiyakobita #SahityaChorcha #urantapaxkhi