Sahitya Chorcha

দায়িত্ব তাগিদাত নে কৰ্তব্য তাগিদাত নে নৈতিক নিয়ন্তাৰ স্বাৰ্থত, আপোচহীনতাত পকনীয়াৰ পাকৰ দৰে সোমায় পৰিলো তোক ভালপোৱাৰ বাবে। নিচাগ্ৰস্ত কেৱল তোৰ বাবে আৰু তই মায়াৱী সপোন, তোৰ শব্দৰ মায়াত প্ৰথম প্ৰেমৰ কঁপনি। তোৰ দৰে মোৰো আছে হৃদয় আছে তাত ভৰি প্ৰেম-ভালপোৱ ,দুখ-সুখ,মান-অভিমান কবিতা ভালপোৱা মানুহে সাৰে থাকে ওৰে ৰাতি ৰাতিটো। #assamesekobita #axomiyakobita #kobitaaruprem #SahityaChorcha

চকুত চকু থৈ—– বাৰে বাৰে আমনি কৰে! মোৰ হৃদয়ৰ—— এটা কোণত বন্দী চিনাকী মুখৰ সেই অচিনাকী মানুহ জন। বাৰে বাৰে বিচাৰে—— মোৰ সেই আছুতীয়া সান্নিধ্য । জুখিব বিচাৰে——- তুলনাহীন মোৰ সেই সুকোমল হৃদয়খন । তেওঁৰ দুহাতৰ পৰশত——- মোৰ জীপাল কলিজাটো জুই হৈ জ্বলিছে, ধোঁৱা হৈ উৰিছে মোৰ কেঁচা তেজৰ চেকুৰা বোৰ । এতিয়া মোৰ——- হৃদয়ত হাহাকাৰ, একলহ পিয়াহৰ নিৰ্মল পানীৰ হেঁপাহ। #assamesekobita #axomiyakobita #kolijatakurajui #SahityaChorcha

নালাগে তোৰ মৰম নালাগে তোৰ প্ৰেৰণা তই বিহীন এই জীৱন অকলশৰীয়া মই অকলশৰী পাৰ কৰিম জীৱন নালাগে তোৰ মিচিকিয়া হাঁহি নালাগে তোৰ দুবাহু পৰশ নালাগে তোৰ মিছা সঁহাৰি জীৱন মৰণৰ যুদ্ধ অকলেই কৰিম ৷ নালাগে তোৰ মিছা প্ৰতিশ্ৰুতি নালাগে তোৰ উকা বুকুৰ আলিংগন নিজেই নিজকে সাৱটি ধৰিম নালাগে তোক অকলেই পাৰ কৰিম জীৱন তোৰ নোহোৱা এই জীৱন অকলশৰেই জীয়াই থাকিম এইয়া মোৰ জীৱন কঠোৰ সিদ্ধান্ত নালাগে আৰু তোক নালাগে নকৰে আমনি #assamesekobita #axomiyakobita #nalage #SahityaChorcha

কঠিন শিলত কতা সূতাৰে গঁঠা মোৰ জীৱনৰ দীঘ বাণী পাৰিবানে বাচিব বুটা সেউজীয়া জ্বলন্ত বহ্নি শিখাৰ ৰঙেৰে ? পৰা যদি আহিবা। বাচিবা বুটা। মাঘৰ মেঘালী ভৰা মনোৰম সন্ধ্যা উৰুষা পঁজাৰ তলৰ উদং বুকত সাত ৰঙী ৰামধেনুৰ ৰঙেৰে বোলাব ফেচাঁৰ উৰুলি শুনা জয়াল নিশাত পৰা যদি আহিবা। ৰঙেৰে বোলাবা। মই সাৰে আছো ওৰেটো জীৱন নোবোৱা নদীৰ সিটো পাৰে ধেনুভিৰীয়া দিগন্তৰ পথেদি বোৱাব পাৰিবানে নদী পৰা যদি আহিবা। বোৱাবা নদী। দুয়ো উটি যাম,হিয়াত হিয়া থৈ সেউজীয়া নদীৰ চিনাকি ঘাটলৈ দুৱৰিত আউজি থকা নিয়ঁৰ গচকি যৌৱনৰ প্ৰথমটো বাৰিষালৈ পৰা যদি আহিবা। চিনাকি ঘাটলৈ। মোৰ এই নিৰস পৃথিবীক সেউজ সুন্দৰ কৰিবলৈ। #amantrant1 #assamesekobita #axomiyakobita #SahityaChorcha

শাৰদীয় পূৰ্ণিমাৰ জোনাক নিশা স্মৃতিৰ পেৰা খুলি,সুমধুৰ ক্ষণ গণি উমাল কৰি তুলিব বিচাৰো শাৰদীয় আলফুলীয়া ৰাতি। উত্তাল সাগৰৰ উৰ্মীমালা ভেদি বিচাৰি ফুৰো তোমাৰ ঠিকনা দিবলৈ স্মৃতি গৰ্ভত থকা হৃদয়ৰ কথা লিখা নীলা খামৰ চিঠি। বাস্তৱ তুমি পাহৰিলা মোৰ হৃদয়ৰ ঠিকনা। ধূলিৰ ধূসৰ বাটে উৰুৱাই নিলে ঠিকনা। সৰু সৰু ঘৰত ডাঙৰ ডাঙৰ সপোন বৰষিছে মোৰ সেউজ ভাবত। জ্ঞানৰ গৰিমাত ৰিব্ ৰিব্ মলয়াত নাচে মন উলাহত। দুহাত মেলি নিলীমাক সুধিলোঁ দিবানে ঠিকনা বাস্তৱৰ নিষ্ঠুৰ বাস্তৱৰ সতে যুঁজি পাৰ হব খুজিছো ভব সাগৰ। #assamesekobita #axomiyakobita #bastav #SahityaChorcha

ভোগৰ ভোগালী মাঘৰ জাননি অসমীয়াৰ আপোন বিহু মাহে ধানে উপচি পৰিছে লক্ষিমী ভঁৰালৰ আদৰ! শাওণে দিলে ৰূপালী সাদৰ আহিনে গেৰোৱা বাখৰ কাতিত বন্তি পথাৰ সুন্দৰী গাভৰু ৰূপহী ৰগৰ! আঘোণে পিন্ধালে খেতিয়কৰ গলত সপোনৰ মুকুতা মালা হেঁপাহৰ সোণগুটি সোণালী হল ৰঙেৰে পাতিছে বেহা ! ৰোৱনী দাৱনী হালোৱা হাঁহিৰে পথাৰ উখল মাখল ডাঙৰী আহি চোতাল ভৰাই কঙালী হেৰালে খেলা! পুহৰ ঠেথোৱৈ ককা-আইতা বিলৈ মাঘলৈ বেচিপৰ নাই মেজিজুই জ্বলি সকলো নাশিব দৰিদ্ৰয়ো এমুঠি খাই! লক্ষিমী লক্ষিমী অ মোৰ লক্ষিমী ভঁৰালত থাকিবি সোমাই মাঘৰ মাহত ভঁৰালৰ দৰ্জা আমি যে খুলিব নাপায়! মাঘত ভোগালী বহাগ ৰঙালী কাতিত কঙালী বিহু ভোগৰ মাঘতে, হাঁহে মাহে এসাজ খাম সকলোৰে মিলিজুলি!! #assamesekobita #axomiyakobita #bhogalimaghbihu #SahityaChorcha

ৰাতিটো নিয়ৰত তিতি তিতি ক্ষণ গনিছিল দোকমোকালিলৈ কাউৰীয়ে কা কা কৰি উপৰেদি পাৰ নহওতেই জ্বলিব উমি উমি, উমাল পৰশত আশাবোৰ সাহসী হব, শেঁতা পৰা কলিজা ৰাঙলী কৰি আকাশত উৰিব সপোনৰ ফিৰিঙতি, মেজিৰ জুই কেৱল একুৰা জুইয়েই নহয়, নহয় ই বিচ্চেদৰ ! কিম্বা প্ৰতিশোধৰ লেনিহাল। এই জুই মিলনৰ জুই, এই জুই সমন্বয়ৰ জুই, এই জুই আৰ্শীবাদৰ জুই এই জুই পন কৰাৰ জুই এই জুই সাহসৰ, প্ৰেৰণাৰ, একতাৰ জুই এই জুই স্বাভিমানী অসমীয়াৰ বৰঅসমৰ জুই এই জুই বুঢ়ালুইতৰ পাৰ জিলিকি তোলাৰ জুই সেয়ে এই জুই নহয় কেতিয়াও কলিজা পোৰাৰ জুই এই জুই আমাৰ মেজিৰ জুই। #assamesekobita #axomiyakobita #mejirjui #SahityaChorcha

সুখ, আনন্দ, আবেগ, অনুভূতি বিশ্বাস, পৰম্পৰা অবিশ্বাস হতাহতি আচলতে এইবোৰ ক্ষন্তেকীয়া সকলোবোৰ মিছা। মাথো সময় হে সচাকৈ সঁচা। এই মায়াময় পৃথিৱী ত্যাগ কৰি যাবগৈ লাগিব সকলোৱে কোনোবা আগ, কোনোবা পাছ সময়ৰ সোঁতত অলপ জিৰণি লৈ। তুমি তাত মই ইয়াত সময়ৰ সোঁতত যদিও তুমি সুখী, মই অসুখী তথাপিও একেই নহয় জানো তেজৰ বৰণ আমাৰ। প্ৰত্যেকৰ হৃদয়ৰ গভীৰতাত আছে আমাৰ প্ৰেম, ভালপোৱা তথাপিতো ভৌগলিক মিছা সীমাৰেখা তুমি উজনিৰ, মই নামনিৰ প্ৰেমৰ সাগৰত হাবু ডুবু খাওঁ অনেক সময়ত। কেতিয়াবা বান্ধোনৰ সীমাৰেখা উফৰাই পৰস্পৰে নকৰোঁ জানো হায় কাজিয়া। জীৱশ্ৰেষ্ঠ মানৱ আমি এই পৃথিৱীৰ তথাপিও হৃদয়ৰ অনুভবৰ বান্ধোন পাহৰি সময়ৰ সৈতে কাৰো মিছা ৰাগ, অভিনয়, অভিমান, প্ৰতিদ্বন্দিতা আচলতে কোনেও উপলব্ধি নকৰে যে সময়ৰ সঁচা আহ্বান,সঁচা অনুভৱ। #assamesekobita #axomiyakobita #Homoyarhosaonubhav #SahityaChorcha

ভোগালীৰ পৰম্পৰা মাঘৰ মেজিঘৰ। আনে সাজিছে আমিও সাজিম। ঐক্য সংহতিৰে শংকৰ-মাধৱৰ আদৰ্শৰে ভোজভাত খাম আনন্দেৰে। মাতিম বৰপাইক, কণপাইক অৰিহণা তুলিম সমানে সমানে। নাথাকিব ধনী- দুখীয়াৰ ভেদাভেদ। মাঘৰ মেজিঘৰ,দূৰ হব বিভেদ। কৃষকৰ পথাৰৰ বড়াধান কেইটা ভালকৈ শুকুৱাই, পিঠা-পনা বনাম। জেষ্ঠজনক গুৱা-পানেৰে সেৱা জনাম। উৰুকাৰ দিনা, পল,জাকৈ- খাৱৈ লৈ ন-পুখুৰীত, চিতল বৰালি মাছ বুটলিম। এনেদৰে প্ৰজন্মক পৰম্পৰাৰ জ্ঞান বিলাম। পথাৰৰ শালি ধানৰ নৰা কাটিম। এনেদৰেই গাঁৱত মাঘৰ মেজিঘৰ পাতিম। আহিব বাৰ্ষিক সমন্বয়ৰ অসমীয়া বিহুটি। আগবাঢ়ক, সকলোৱে পাতো মাঘৰ মেজিঘৰ। #assamesekobita #axomiyakobita #Magharmejhighar #SahityaChorcha

পুহৰ এফাল দিন যোৱাতে বনৰীয়া সুৰ এটিয়ে শীতৰ লঠঙা বুকুত ফু মাৰি বজালেহি সেউজীয়া বাঁহী কুঁহিপতীয়া জাৰণিত ফুটুকীয়া চৰাই মাতে মেলি দিলে সোণালী হাঁহি দূৰণিৰ ৰং এটাই বান্ধিলেহি মোক বুকুৰ ঘৰত লাগিল হেন্দোলদোপ দেহৰ ৰন্ধ্ৰে ৰন্ধ্ৰে হেঁপাহৰ উচপিচ ভেলাঘৰ সজাৰ ৰঙত ফুটুকী হৰিণী দেও দি নাচিল সেন্দুৰ বুলীয়া আশা বুকুত বান্ধি ম’হৰ শিং কপা ঠাণ্ডাটো হাতত কাঁচি লৈ পথাৰে পথাৰে নৰা কাটি ঢপলিয়াই ফুৰো সবে মিলি নিয়ৰে তিতা মুখত এমোকোৰা হাঁহি লৈ টিকটিকিয়া ৰঙাবেলি বাহঁৰ আগত বহি খেলে ল’ৰা ধেমালি বিৰিণাৰ পাতে পাতে বতাহৰ ঢৌৱে গুনগুনাই গুনগুনাই বনগীত জুৰে হিয়া বন্ধা জোনাকী হেঁপাহ মনত লহপহাই বাঢ়ে বেলিৰ পোহৰ থাকে মানে কাঁচিয়ে নৰা কাটো পাঁজিসেৰিয়া হাতেৰে মুঠি মুঠিকৈ বান্ধো ভোগালীৰ ভোগজৰাত গাঁৱৰ পদূলি উদুলি মুদুলি উলাহে নধৰে হিয়া চুবুৰীয়ে চুবুৰীয়ে ভেলাঘৰ সাজি হও আপোন পাহৰা উৰুকাৰ নিশা অগ্নি প্ৰজ্বলিতং বন্দে মন্ত্ৰৰে ধুনিশাল জ্বলাই জুই উমেৰে হিয়া উপচাই এবুকু মৰম এবুকু স্নেহ ৰমকজমককৈ কলিজাত ফুলাই মিলনৰ মজিয়াত ডেকা বুঢ়াই লগে ভাগে ভোজভাত খাই জাতিৰ ঐতিহ্যক উদ্ভাসিত কৰি ভেলাঘৰৰ ৰং ৰূপ ৰাখিছো জীয়াই। #assamesekobita #axomiyakobita #bhelaghar #SahityaChorcha

দুৰৈৰ পথাৰৰ ভেলা ঘৰৰ পৰা ভাঁহি আহে বাঁহীৰ বিষাদ ৰাগিনী সপোন ভগা কোন পাহুৱাল ডেকাই কালৈ মনত পেলাই বজাই বাঁহী। ওৰে ৰাতি নাহে মোৰ টুপনি। পুহৰ জুই শালৰ অঙঠাৰ উত্তাপত শৈশৱৰ ধেমালিয়ে টনা আঁজোৰা কৰে । আইয়ে দিয়া এৰীচাদৰ ভাঁজত ভোগালী গোন্ধে বৰকৈ আমনি কৰে। বিষাদৰ আঁৰে আঁৰে পালেহি ভোগালীৰ উৰুকা। প্ৰীতি ভোজ ৰাইজে খাব ঘৰে ঘৰে জ্বলিব সুখৰ শলিতা। কিয় আজি ভেলা ঘৰৰ বিৰহ বেদনাৰ সুৰে গাঁওৰ কোন গাভৰুৰ টুপনি ভাঙে । ওৰে ৰাতি নাহে মোৰ টুপনি। সুখ দুখৰ মাজতেই ভোগালীক আদৰো জ্বলিব যুৰীয়া মেজি । নাশিব বিষাদৰ সুৰ কৰুন কাহিনী। শান্তি পখী জাক আহিব ঘুৰি। #assamesekobita #axomiyakobita #bhogaliruruka #SahityaChorcha

বলা অতীতলৈ এভুমুকি অতীতত আছেনো কি? চাই যাওঁ এবাৰ ৰৈ জুমুকি জুমুকি। উপলব্ধিত মাথো ৰণক্ষেত্ৰৰ নিদৰ্শন কৰোঁ দীৰ্ঘ উশাহে অতীত ৰোমন্থন। পাৰ হৈছিলোঁ কাতৰত যথেষ্ঠ কষ্টৰ দিন আছে মাথো হৃদয়ত ঘাত প্ৰতিঘাতৰ চিন। অমৃতৰূপে লভিছো স্মৃতিৰ মুকুতা-মণি তৎপৰ জীৱনৰ বাটত হলো অভিজ্ঞতাৰ ধনী। #assamesekobita #axomiyakobita #otitrumanthan #SahityaChorcha