Sahitya Chorcha

তুমি কুশলে আছা বাবেই হয়তো মইও কুশলে আছোঁ । প্ৰিয়া তোমাৰ বতৰা মই সুধিছিলোঁ মোৰ উশাহক । ধপ ধঁপাই বাজি উঠা মোৰ উশাহৰ স্পন্দন পাই মই গম পালোঁ...

তুমি কেলেই আহিছিলা এই বেলি সীমান্তইদি বেদনা গধুৰ হৈ নিষ্ঠুৰ নিয়তিক লৈ ৰাজ পথেদি সন্ত্ৰাসী হৈ কোনো বিৰহীৰ সপোন ভাঙি সৈনিকৰ তেজেৰে আবিৰ...

আন্ধাৰৰ বিৰূদ্ধে প্রতিবাদ কৰি নিয়ন লাইটবোৰ ওৰেৰাতি জ্বলি থাকে ডাঠ কাগজৰ একুৰা জুইৰ চাৰিওফালে জাৰৰ বিৰূদ্ধে এজাক মানুহ! ফুটপাথত এমুঠি অন্ন...

মোৰ প্ৰয়সীয়ে কয় মই হেনো বলিয়া তেওঁ কিন্তূ অনুভৱেই নকৰে মইযে সুন্দৰ ভাৱে বুজি পাওঁ তেওঁ কিমান চালিয়া বাস্তৱৰ বাদে তেওঁ ভৱিষ্যত বুজি নেপায়...

প্ৰেমৰ কবিতা লেখিবলৈ বহিলো শব্দবোৰে দেখোন দূৰলৈ ঢাপলি মেলিলে প্ৰেমক কলো, মোৰ হৃদয়ত থিতাপি লোৱা মই শব্দৰধাৰা হৈ তোমাক নিগৰাই যাওঁ প্ৰেমে...

মোৰ আকৌ এবাৰ জানিব মন যায় তোমাৰ ইতিহাস! মোৰ আবেগ ভৰা মনৰ সুযোগ লৈ তুমি ধুমুহাৰ গতিৰে আহি— থিতাপি ল’লা মোৰ পৱিত্ৰ হৃদয়ৰ মাজত। মোৰ সৰলতাৰ...

আধুনিক ভাৱ ধাৰাত কলমটো পুৰণি হ’ল। ব্যৱহাৰ হ’ল ম’বাইল, ডেস্ক’টপ । কেৱল স্বাক্ষৰতে সীমাবদ্ধ কলম কলমত কৈ শ্ৰেষ্ঠ হ’ল লেপটপ। ঘৰলৈ নতুন আলহী...

এদিন পথৰুৱা বোকাত কবিতা লিখা মানুহ জনী নিজে এটা কবিতাহৈ পৰিল। শিমলুৰ ওৰণি খহাই মলয়াৰ সুহুৰি মাৰি জোনাকী বাটত গুণগুণাই সৰা পাতৰ নপূৰ...

দুৰ্বিনিত দুৰ্বাসনাৰ দুৰ্বিপাকত দুৰ্বাদল দৃষ্ট হয় দুৰ্বুদ্ধি দুধৰ্ষ দুৰ্দৈৱ্যৰ দুৰ্বোধ্য দুৰন্ত দুৰ্নীতিপৰায়ন দুৰাকাংক্ষাই দীপ্ত কৰে...

কৰোবাক ভাল পাওঁ বুলি ক’লেও ভাল পাওঁ বুলি ভাবিলেও সঁচা মৰমবোৰ পোৱা হয় জানো বিচাৰি মোৰ যে মনত বাৰে বাৰে দোলা দিয়া নিৰবিছিন্ন ভাৱনাবোৰে ধৰে...

তুমি বাৰু কেতিয়াবা মানুহক ভাল পোৱাৰ মানসেৰে জোনাকৰ সৈতে খেলিছানে? আউল লগা আধৰুৱা কল্পনাৰ ক্ষেত্ৰত ভাগৰুৱা কৈ খেলিছা চাগৈ? কিন্তু জোনাকৰ...

নিশা আকাশত অযুঁত তৰাৰ ধেমালি দেখি মোৰ আকাশ চুবৰ মন। নিজান ৰাতি সপোন দেখিছো কাৰেঙ ঘৰ সাঁজিছো তাতো জীৰাৱৰ মন। মনৰ বাসনাত শিপা মেলিছে মুখত...

মই তোমাৰ শৰীৰত কেৰেলুৱাৰ দৰে বগাই গৈছিলোঁ। তোমাৰ দেহৰ প্ৰতিটো ভাঁজত জুখিছিলো উঠা নমাৰ গভীৰতা। হৃদয়ত সোমাই জুমি চাইছিলো অঁকা আছেনে মোৰ...

সপোন সনা দুচকুত পঢ়িব খোজো ছন্দোৱদ্ধ কবিতাৰ পংক্তিৰ ৰসাল আৱেগবোৰ। ৰক্তৰঙা কলিজাত লিখি ৰখা তোমাৰ নামৰ প্ৰতিটো আখৰ এতিয়াও সজীৱ। আলফুলে গজালি...

প্ৰতি নিশ্বাসত পলে পলে দেখা ম‌ই পাওঁ কেঁচা আলিৰ দাঁতিত অচিনাকী মানুহৰ মৃত দেহ নিশাৰ ভিতৰতে জানো কৰ পৰা আহিল সেই অচিনাকী মৃত দেহ মোৰ...

গুৱাহাটীত থকা পুতেক হেমন্তই কেইদিনমান আগতে আহি মাকক লৈ গ’লহি নিজৰ লগতে ৰাখিম বুলি। বহু দিনৰ পৰাই ভাবি আছিল অকলে থকা মাকজনীয়ে সিহঁতৰ লগত...

মহান আত্মাৰ অধিকাৰি হৈ হে মহান শিল্পী ! কৰিলা সকলোৰে অন্তৰ জয়| তোমাৰ গীতৰ মূৰ্চনাৰে প্ৰতিধ্বনিত হৈছে সমগ্ৰ আকাশ-বতাহ| গীতৰ অমীয়া সুৰে...