Sahitya Chorcha

গুৱাহাটীত থকা পুতেক হেমন্তই কেইদিনমান আগতে আহি মাকক লৈ গ’লহি নিজৰ লগতে ৰাখিম বুলি। বহু দিনৰ পৰাই ভাবি আছিল অকলে থকা মাকজনীয়ে সিহঁতৰ লগত...

এটুপ এটুপকৈ কপালৰ ঘাম মাটিত পেলাই এমুঠি পোৱাৰ আশাৰে শুকান ঠৰঙা পথাৰখনিত হাল নাঙলৰে তৈয়াৰ কৰিলো বোকা মাটি গাঁৱৰ ডেকা-গাভৰুৰ হাতত কঠিয়া...

সপোন সপোন লগা এটি পৰিবেশ মোৰ হাতত এখন কিতাপ! কিতাপখনৰ লিখক মইয়েই! মোৰ এখন কিতাপ ওলাব, কিতাপখন উন্মোচন কৰিব, এইবোৰ আছিল অবাস্তৱ কল্পনা!...

এক অনামী শিল্পীৰ প্ৰেমত পৰিছো আকৌ এবাৰ তুলি লৈছো আকৌ এবাৰ বুকুৰ ৰক্ত কনিকা বিয়পাব বিচাৰিছো পৰিস্কাৰ হৈ থকা বগা দিস্তাজোৰা কাগজৰ পাটত তেজৰ...

এবুকু প্ৰেমলৈ আঁহাচোন কাষলৈ ফূলাই তোলা এই নীৰস পৃথিৱী তৃপ্ত কৰা মোৰ উৎকলিত উতপ্ত হিয়া বোৱাই অমৰ প্ৰেমৰ অমিয়া মাধুৰী দশোদিশে আজি তোমাৰেই...

হাত বাউলি মনে মোৰ আজি উলাহত নাচিছে বহু অপেক্ষা সাঁতোৰি আজি নয়নে পাৰ দেখিছে! ভোকাতুৰৰ দৰে মানুহ মই আজি মোক লগা নাই ভোক কাৰণ “”দেখা পাবা...

মহান আত্মাৰ অধিকাৰি হৈ হে মহান শিল্পী ! কৰিলা সকলোৰে অন্তৰ জয়| তোমাৰ গীতৰ মূৰ্চনাৰে প্ৰতিধ্বনিত হৈছে সমগ্ৰ আকাশ-বতাহ| গীতৰ অমীয়া সুৰে...

সৃষ্টিৰ গৰ্ভত গৰ্ভৱতী নাৰী তুমি পুৰুষৰ বাহুৰ বন্ধনত কঠিয়াৰ কোঁহ- ন-মাহ,দহদিন তোমাৰ গৰ্ভত পুৰঠ হ’য় জীৱন- যান্ত্ৰনাৰ ছেদ ফালি আকাশ দেখে!...

তুমি সাগৰৰ গভীৰতা জুখিব পৰা তাৰ মানে এইটো নহয় তুমি মোৰ ভাল পোৱা জুখিব পাৰিবা তুমি বৰফ হৈ হিমালয়ত উঠিব পৰা তাৰ মানে এইটো নহয় তুমি মোৰ...

বিয়াৰ আগত প্ৰেমবোৰ হয় সাগৰৰ দৰে অতল, ভালপোৱাবোৰ হয় গোলাপৰ পাহিৰ দৰে মোলায়েম, প্ৰেমবাৰ্তাবোৰ হয় কুলিৰ মাতৰ দৰে শ্ৰুতি মধুৰ, প্ৰকৃতিৰ...

যেতিয়া মই পীড়াত থাকোঁ মোৰ বন্ধু মোৰ ঔষধ হোৱা উচিত। যেতিয়া মই দুখত থাকোঁ মোৰ বন্ধু মোৰ হাঁহি হোৱা উচিত । যেতিয়া মই ক্লান্ত হওঁ মোৰ...

কলম মই নিস্বাৰ্থৰে সংগ লওঁ জীৱনৰ বিয়লি বেলাতো প্ৰকৃত বন্ধু হৈ ৰওঁ; জ্ঞান , অৰ্হতাৰ পৰিচয়ো কলমেৰে দি যাওঁ; জীৱন গঢ়াৰ পথো সুগম কৰি লওঁ;...

তুমি সূৰ্য্য তুমি সুন্দৰৰ পূজাৰী তুমি জ্ঞান জ্যোতিষ্ক তুমি ৰূপ কোঁৱৰ তুমি মহা কলাকাৰ তুমি কলাৰ গুৰু তুমি সাহিত্য-সংস্কৃতিৰ নিৰৱধি নদী...

অ’ পাহাৰ! তোৰ ৰূপ দেখি দুঃখ লাগি যায়; তোৰ আগৰ বিনন্দীয়া ৰূপ সমূলি নাই | সেউজী পাতেৰে ভৰা সুন্দৰ গছবোৰ ম্লান পৰি গ’ল; আগৰ সৌন্দৰ্য নোহোৱ...

কোনো দিন ধুমুহাক সোধা নাই, লগত আবেগ কিয় আনে সদায়? বিজুলীক এদিনো সোধা নাই, পোহৰ লগত লৈ, কোন বাটেদি গুছি যোৱা তুমি! জনতাৰ আগ্ৰহ দেখিছোঁ‌...

অভিসাৰিকা মই, জীৱন বন্দী ৰঙীন স্বপ্ন নগৰীত, এপিয়লা সুৰাৰ ৰাগিত, পাহৰিলোঁ‌ এৰি অহা কোমল জীৱন। লম্পট পুৰুষ তোমালোক, কামদেৱ হিচাবে স্থান...

জ্যোতিৰ জ্যোতিৰূপা জ্যোতিময় জ্ঞানকৃত জ্ঞানদীপ্ত সুৰম্য সুৱাসী সুষমামণ্ডিত সৰ্বাঙ্গসুন্দৰ শৈল্পিক সুন্দৰ কৃৰ্তী ৰমনীয় মহত্ত্বম কাব্যকলা...

বন্ধুত্বৰ আত্মাই আত্মিক সহযোগীতা ৰমনীয়তাৰে নিৰবধি প্ৰৱাহমান য’ত সুন্দৰ শৈল্পিক তৰঙ্গযুক্ত মায়াময় বাস্তৱতা অস্তসূৰ্য্যৰ বক্ষত চিৰন্তন...

একাজলি প্ৰেমৰ খোজত খোজকঢ়ি সদ্যস্নাতা মইজনী জপিয়াই জপিয়াই দুৰ্বাৰ ক্লান্তিহীন বতাহৰ কোৱত দাঙ খাই খাই উৰিছো এঠাইৰ পৰা আন ঠাইলৈ।...

মোৰ নামত তোমাৰ শিৰত সূৰ্য উঠে সেন্দুৰৰ, মোৰ নামত তুমি দেখা এখন সেউজীয়া সপোনৰ ঘৰ। মোৰ নামতে উচৰ্গা তোমাৰ উশাহ নিশাহ, মোৰ নামতেই দান, তোমাৰ...