Sahitya Chorcha

প্ৰকৃতিৰ বুকুত নির্দিষ্ট হৈ নামি অহা তুমি “ৰাতি”জোনাক আঁতৰাই আন্ধাৰ ৰাতি অহা পোহৰৰ আৱৰণ ঢাকি তুমি এমুঠি নীৰৱ নিচ্ছুপ আকাৰ হৈ মৌনতাৰ...

সুৰ সুৰীয়া সৰু গলিটোৰে সোমাই গৈছিলোঁ তোমাক বিচাৰি। শাৰি শাৰিকৈ থকা সৰু জুপুৰিবোৰত চকুত পৰিছিল মাথো এটি সৰু পোহৰ। বুকুখন খৰকৈ কঁপিছিল এক...

মোৰ কলিজাৰ নিভৃত কোনত শব্দ বোৰ নিগাজীকৈ ৰাখিছো সাঁচি। হঠাৎ কেতিয়াৱা, কেঁচা তেজৰ বুৰবুৰণিত শব্দবোৰ ফুলি উঠে এপাহি তেজ ৰঙী গোলাপৰ দৰে।...

আশা ভাঙি গঢ়ি আহিছো আগবাঢ়ি পদে পদে হতাশাইহে ধৰে সাৱতি বাস্তৱ পোহৰ কৰি নজ্বলেহে নজ্বলে স্বপ্নীল নয়নৰ স্বৰ্ণালি চাকি গছি আপেক্ষাৰ অনলত...

এদিন কিনি আনিছিলোঁ‌ সেউজীয়া পক্ষী ফুটিছিল মৰমৰ মাত। বনৰীয়া চৰাই তই, ঘৰচীয়া হলি, সেই বাবে মেলি দিছিলোঁ‌ তোক। বিশ্বাসৰ এবুকু মৰম লৈ ঘূৰি...

দেশ মাতৃৰ তুমি সুযোগ্য সন্তান, মাতৃৰ বকুত ৰাখি গ’লা নাম; পৰাধীনতাৰ শিকলি চিঙি স্বাধীন ভাৰত গঢ়িবলৈ কৰিলা জীৱন পণ, কাৰাগাৰত বাৰে বাৰে...

প্ৰেমিকা আছিলি মোৰে তই নীলাঞ্জনা প্ৰেমিক মই তোৰে প্ৰেমৰ গভীৰ সাগৰৰ সমুজ্জ্বল৷ বিচৰা নাই মই কোনোদিনেই তোৰ অবহেলাক৷ বিচাৰোঁ মাথোঁ একাজলি...

হঠাৎ শুনিলো মেঘৰ কোলাহল খিৰিকীৰে চাই ৰ’লো বহু পল ঢপলিয়াই আহিছে বৰদৈচিলা নিমিষতে কৰিব গ্ৰাস সেউজীয়া ঢৰা হে বৰদৈচিলা হে ডাৱৰ, বিজুলী...

ধৰিত্ৰীৰ সৌন্দৰ্য্যত মুচকছ অম্বৰ বিচ্ছেদৰ দুখত সৰিল চকুলো ধাৰাসাৰ সম্বিত ঘূৰাই পাই থিতাতে সিদ্ধান্ত ললে মিঠা আলিঙ্গনৰ এবাৰ প্ৰাৰ্থনা...

তুমি মোৰ ডায়েৰী হ’বানে? আৰু মই কলম হৈ তাতে প্ৰতিটো পৃষ্ঠাত লিখি যাম তোমাৰ আৰু মোৰ প্ৰেমৰ অনিন্দ্যসুন্দৰ অনুভূতিবোৰ। তোমাৰ জীৱনৰ প্ৰতিটো...

জুৰিয়ে কমলক বহুত মনে প্ৰাণে ভাল পাইছিল।তাই তাৰ এষাৰি মাত শুনিবলৈ ব্যাকুল হৈ পৰিছিল। কিন্তু কমলে হয়তো তাইক ইমান ভাল পোৱা নাছিল।নাজানে...

তাহানি কালতে আইতা জনীয়ে, নৱ জাতক ভুমিষ্ঠ কৰাছিল কল পাতত শুৱাই, জৰাফুকা পানীৰে গৰ্ভ খালচ কৰিছিল। বাঁ‌হৰ চেঁ‌চুৰে নৱজাতকৰ নাৰী কাটিছিল,...

তীব্ৰ প্ৰতিকুলতাত তিষ্টি থাকিব পৰা জনহে সুদৃঢ় সুনিপুন আত্মবিশ্বাসেৰে তীব্ৰ শক্তিশালী ঐশ্বৰ্য প্ৰাচুৰ্য শূন্য হ’লেও কোনোদিন নহয়...

ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা মানৱ-বন্ধু খিতাপৰ ক্ষ্মাৰকখন গ্ৰহণ কৰি সত্যবানৰ সাতচল্লিচ খ্ৰী:পূৰ্বত জুলিয়াছ চিজাৰে জেলা সমৰ জিকি কোৱা ‘ভেনি ভিদি ভিচি’...

হাঁহি ধেমালিৰ বজাৰখনৰ মই এতিয়া এজন অনিয়মীয়া গ্ৰাহক ৰৈ আছো জোলোঙা পাতি অকণমান আশাৰ ৰেঙণি বুটলিম বুলি কিন্তু হায়! কণা বিধাতাই লৈ গুচি গ’ল...

হে প্ৰেম, তুমি দূৰতে ৰোৱা; তোমাৰ আচৰণ যে আৰু অসহণীয়! মিঠা শব্দৰে ধৰাসায়ী মোক নকৰিবা; প্ৰেমৰ আলয়ত শিহৰণকাৰী অনুভূতিয়ে মোক অকলশৰীয়া...

নিশব্দ ৰজনীৰ পহৰাত ব্ৰতী জাগ্ৰত আহোম সেনানী। সময় বোৰ পাৰ হৈছিল চকুযুৰি মুদি সপোন দেখাৰ প্ৰয়াস বিচলিত হৈ গৈছিল সপোন বৰ অসম গঢ় দিয়াৰ সাৰ...

কল্পনা বোৰ বোকোচাত বান্ধি পৰীভ্ৰমী চৰাই দৰে! ঘুৰি ফুৰো মুক্ত আকাশৰ তলত। ওখোৰা মোখোৰা পথ উজুতিত ভাঙে মোৰ নখ কণ্টকেও বিন্ধে দুভৰিত। তেজেৰে...

অকলশৰীয়া আমি ধলং ধপং কে গধূলি পাৰ কৰো আমি হয় অকলশৰীয়া আমি। পৰাজিত হয় যায় বটলৰ অন্তৰ ভাগ, সৰু হয় যায় ৰাস্তা বোৰ, উদং হয় যায় জেপ্ কিন্তু…...

মোৰ হৃদয়ৰ তুমি ৰাজতৰঙ্গিনী। মোৰ বুকুৰ উশাহত নিতৌ ফুলি থকা এপাহী সদ্যপ্ৰস্ফুটিত সিক্ত ৰক্ত গোলাপ। মৌ-বৰষা তোমাৰ অমীয়া মাতত বিপ্লবে উঠলি...