উতনুৱা ফাগুনৰ চঞ্চলা বতাহ জাকে আৱৰি ধৰিছিল মৰমৰ আবেগেৰে।
মনত দোলা দি গৈছিল মৰমৰ এছাটি বতাহে।
বিচাৰি ফুৰিছিল নোপোৱা কিবা এটি পোৱাৰ হেপাঁহত।
আশাৰ বন্তি গছিৰ পোহৰত জিলিকিছিল চকুহাল।
সাৱটি লৈছিলোঁ দুহাত মেলি শান্তিৰ কপৌযুৰি আলফুলে – মৰমেৰে।
top of page
The website is being updated and edited. Please share comments on contact page.
bottom of page
Commentaires