হিমচেচা আঙুলিৰ ফাকে ফাকে নামি আহে শীত, কুঁৱলীৰ মাজেৰে নিয়ৰে আহি শীতল কৰি তোলে ধৰণী,,, স্মৃতিয়ে কঢ়িয়াই আনে জুহালৰ কাষত লোৱা আমেজবোৰ, পুৱা-গধূলি জুইৰ কাষত বহি কটোৱা মধুৰ সময়বোৰ,,, শীতৰ ঠেটুৱৈ ধৰা জাৰৰ পৰিত্ৰাণ পাবলৈ জুহালৰ কাষত বহা, সকলোৱে মিলিজুলি লোৱা চাহৰ জুতি আৰু আলু-বেঙেনা পোৰা এতিয়া এইবোৰ অতীত ,,, আইতাই জুহালৰ কাষত নাতিহতঁক সাধুকথাৰে দিয়া উমাল মৰমবোৰে বাট বুলিছে সাধুকথালৈ ,,, শীতৰ জুহালৰ পকা অঙঠাৰ পৰশত বেমাৰও দিকভ্ৰান্ত হয় ককা-আইতাৰ ককালৰ বিষেও বাট বুলে ,,, শীতৰ জুহালৰ সোৱাদ লবলৈ এতিয়া যেন স্মৃতিৰ গহ্বৰত তথাপিও অনুভৱ কৰিলো আজি কবিতাৰ মাজত।
top of page
The website is being updated and edited. Please share comments on contact page.
Related Posts
See Allbottom of page
Commentaires