শ্ৰদ্ধাৰ ভূপেন হাজৰিকাদেৱৰ এটি জনপ্ৰিয় গান মানুহে মানুহৰ বাবে যদিহে অকনো নেভাৱে অকনো সহানুভূতিৰে ভাবিব কোনেনো কোৱা।
আমি সদায় সকলোৱে এজনে আনজনৰ কথা ভাবিব লাগে। আমি এজনে আনজনৰ দুখ/সমস্যাবোৰক নিজৰ সমস্যা বুলি সমাধান কৰিব লাগে। যদি আমি সকলোৱে আনৰ দুখ/সমস্যাবোৰ নিজৰ সমস্যা বুলি ভাবি সমধান কৰো তেতিয়া হয়তো এদিন সকলোৰে জীৱনৰ পৰা দুখ আতৰি যাব । মানুহে মানুহৰ বাবে …… চিন্তা কৰিব লাগে । ধনী , দুখীয়া বুলি নাভাবি আমি সকলোৱে মানুহ বুলি ভবা উচিত। দুখীয়া মানুহজনৰো বহুত আশা থাকে । দুখীয়া মানুহৰো সৰু বৰ সপোন থাকে । দুখীয়া মানুহজনৰো ভালদৰে দুসাজ ভাত খাবলৈ মন যায় । সমাজত বহুত মানুহ আছে যিয়ে আনক সহায় কৰি ভালপায় , আনৰ দুখৰ সমভাগী হৈ ভালপায় । কিন্তু সমাজত এনেকুৱাও কিছুমান মানুহ আছে , যিবোৰ মানুহে নিজৰ মাক দেউতাককো বৃদ্ধাশ্ৰমত থয় , নিজৰ লৰা ছোৱালীকো অনাথ আশ্ৰমত থয় । কিন্তু তেওঁলোকৰ ভুল কি ? সদায়েই এজনৰ আনজনৰ বাবে মৰম/ভালপোৱা থকা উচিত । মানৱতাক আমাৰ মনৰপৰা হেৰাই যাব দিব নালাগে । পৰাপক্ষত সকলোকে নিজৰ বুলি ভাবি সহায় কৰিব লাগে । আমি সকলো মানুহেই মানুহৰ বাবেই ….. . জীয়াই থাকিব লাগিব। জীৱনত দুখ নাথাকিলে সুখৰ উপলদ্ধি কৰিব নোৱাৰি । কিন্তু জীৱনটোত অত্যন্ত দুখতো সুখ উপভোগ কৰিব লাগে।
コメント