মন যায়

মন যায় মোৰ বসন্ত ঋতুৰ দৰে চঞ্চল হৈ সেউজীয়া ৰঙ সানিবলৈ; মন যায় মোৰ সাগৰৰ ঢৌত উঠি পাতালপুৰীৰ পৰা মাণিক বুটলি আনিবলৈ; মন যায় মোৰ ডাৱৰেৰে সজোৱা ঘৰখন হব; তাতে শুকুলা চাদৰ ঢাকি নিদ্ৰাই নিব সৰগৰ সপোন দেশলৈ বুলি; মন যায় মোৰ চন্দ্ৰ সূৰ্য্যৰ দৰে প্ৰকৃতিৰ সুন্দৰতাৰ সোৱাদ খাই জীয়াই থাকিবলৈ; আৰু কি মন যায় জানানে সখি! মন যায় মোৰ সপোন কোঁৱৰৰ আলিঙ্গনৰত হৈ চাৰি নয়নে বিশ্ব পৰিভ্ৰমন কৰিবলৈ; মন যায় উশাহৰ প্ৰতিপল আনৰ নামত লিখি যাবলৈ! মন যায় মনৰ বন্ধ দুৱাৰ খুলি কল্পনাৰ সাগৰত ওমলিবলৈ মন যায় মোৰ অতীতৰ ক্ৰুটি মোহাৰি ভৱিষ্যত সোণোৱালী দুৱাৰ মোকলাবলৈ!

#assamesekobita #axomiyakobita #monjai #SahityaChorcha