top of page

ভোকাতুৰ চহাৰ মন

  • Sahitya Chorcha
  • Dec 30, 2020
  • 1 min read

উদৰে উচুপি থকা চহাৰ হৃদয় পবিত্ৰ হয় ; মনে একতাৰ ভাৱনাক জগাই সমাজ বান্ধি ৰয় ।

নাই অহঙ্কাৰ কাৰো হৃদয়ত প্ৰীতিৰে কৃষিত হে মন ; উদৰ পুৰাই দুমুঠি ভাত পাবলৈ কৰে পণ ।

মানুহে বুজে মানুহৰ দুখ: ভোকে একতা আনে ; মিলিজুলি খাই খুদকণ ভগাই অভাৱেও ৰং সানে ।

চহাৰ সৰল সেই সুন্দৰ মনক এতিয়া পাবলৈ নাই ; অভিলাসী মন আধুনিক শিক্ষাত চেতনা হেৰাই যায় ।

Comments


© 2023 Site managed by Bishal Baishya and Content acquired by Aman Sharma. Content and it's rights belongs to respective Owners.

bottom of page