অনুভৱ
- Sahitya Chorcha
- Jul 3, 2021
- 1 min read
১ মধুৰ সময় বুলি নাই মোৰ মুখত হাঁহি শেষ প্ৰয়াস কৰিছো পামনে আবেলিৰ বেলি।
২ প্ৰাচীৰ খন জোকাৰি দিছে দুৱাৰ খন জপাই দিয়া। ক’ত পাবা নিৰ্মল বতাহ দিয়া নিয়াৰ হিচাপ নিকাচত।
৩ জীয়াই থকাৰ প্ৰেৰণাত যন্ত্ৰনা সহ্য কৰিব পাৰি। আশাৰে জীয়াই থাকিব পাৰি কিন্তু মৃত্যু ভাবি পাৰ কৰিব নোৱাৰি।
৪ মানৱতাৰ জয় গান গোৱা মানুহবোৰ বৰ স্বাৰ্থপৰ। মানৱতাৰ মৃত্যুত তেওঁলোকে চকুপানী নোটোকে। তেওলোকে কান্দে মানুহৰ মৃত্যুত। মানৱতা শেষ নকৰিবা বন্ধু। মানৱতাৰ মৃত্যু হলে আৰু নোপজে মানৱতা।
Comments