অৰুন্ধতী লৈ

মোৰ অতিকৈ মৰমৰ তই অৰুন্ধতী –
 তই যোজনৰ বাটত ৰৈ আছ!
 তোৰ উশাহত শব্দৰ কঠিয়াই মোৰ বুকু চুই যায়-
 তই মোৰ মানত এপাহ পাৰিজাত তই জানই নহয়:
 তোক কিহে সজাম মই–
 ফুলৰ মন্ত্ৰৰে নে? উশাহত তোৰ‌ ওঁঠত এক অমৃত মৌ কণাৰে–?
 তই যিয়েই বিচাৰ তাকেই দিম দে-
 ঐ শুনচোন — তই গোপনে গোপনে আহি থাকিবি অ’
 কামচৰাইৰ ৰঙা ঠোঁট দৰে তোৰ হাঁহিটো
 তই কিন্তু তেনেকৈয়েই থাকিবি দেই!!

#arundhatiloi #assamesekobita #axomiyakobita #SahityaChorcha